Σε αυτή την τελευταία και πιο παθιασμένη και ρητή σκηνή μια 'ερωμένη' κυριαρχεί σαγηνευτικά σε ένα δεμένο 'σκλάβο' θηλυκό, μπουκώνοντας το στόμα της, δένοντάς την σε μια καρέκλα, και υπερμεγέθης το πρόσωπό της με την εύφορη γλώσσα της. Η αφέντρα, όπως πάντα, χαϊδεύει το μουνί της σκλάβας της με τη γυαλιστερή της γλώσσα.